Een weekendje bij de familie Hettige

Hallo Allemaal,
Wat gaat de tijd toch snel! Het is voor mij al bijna noodzaak om elke week een reisverslag te typen aangezien ik een heleboel mee maak en te vertellen heb.
Dus ik doe mijn best om de verhalen zo kort en bondig, maar toch leuk te houden:)

Deze week zijn we begonnen met onze groepslessen weerbaarheid. Deze geven we aan drie jongens groepen en aan de meidengroep. Het is erg leuk om te zien hoe enthousiast ze reageren en meedenken over het onderwerp! Gelukkig hebben we onze tolk Sameera, want anders zouden de meesten er niet veel van begrijpen. Communicatie is een puntje wat hier heel erg belangrijk is. Voor mij betekent dat langzaam praten en duidelijk articuleren. Iets wat ik thuis echt nooit hoor ;)
We zijn nu steeds meer op onze plek en gaan ieder veel individueel met de jongens en de meiden aan het werk. Het is erg leuk om met ze te werken, ze zijn stuk voor stuk doorzetters, een kwaliteit wat ik zelf ook heel erg belangrijk vindt!

Deze week zijn we veel omgegaan met Hetty, een cliënt van onze fysiotherapeut Sameera. Hij kon vanwege het slechte weer niet naar huis en bleef een aantal dagen hier overnachten. Hetty wilde heel graag Engels leren van ons. Een zin die hij dan ook wel 50 keer op een dag zei was, "I LIKE SPEAKING ENGLISH, BUT I CAN'T"

Afgelopen donderdag was het feest op Hellabeem, Jan de eigenaar was die dag jarig. In de ochtend werd er veel gezongen en hele mooie bloemen uitgedeeld. Tijdens de lunch kregen we als verrassing garnalen en heerlijke rijst.
Het feestje werd voortgezet op de veranda bij hun huis waar iedereen aanwezig was. We kregen cake met ijs en er werd gezongen en gedanst. Het was erg leuk om te zien hoe een aantal helemaal los gingen op de muziek! Wat mij hier opviel, is dat de jongens vooral aan het dansen waren, dit is iets wat bij hun cultuur hoort vertelde Hèlene mij.
Na het feestje zijn we meegegaan met Hetty en Shanta (zijn chauffeur) Hij bood ons aan om een aantal dagen bij hem te overnachten. Hij woont in het gebied Deniyaya in het plaatsje Kotapola. Na ongeveer een reis van 2,5 uur met de tuk tuk kwamen we aan bij zijn huis. Wij werden hier met open armen ontvangen.

Helaas had ik die avond hele erge buikpijn(waarschijnlijk van de garnalen), waardoor ik het niet zo goed kon opbrengen om heel leuk te gaan doen. Ze probeerden wel 10 keer een dokter te bellen en naar de apotheek te gaan voor medicijnen. Ze gaven mij een drankje tegen de buikpijn en brachten ons naar onze slaapplek bij de broer van Hetty. Hier zouden ze betere faciliteiten hebben. Het was een super groot huis en we kregen hier een slaapkamer met ieders een eigen twee persoons bed, niks te klagen dus! Gelukkig werd de buikpijn minder en heb ik nog een hele gezellige avond gehad met dochter en de nichtjes van Hetty, die ongeveer de zelfde leeftijd hadden als ons.
De volgende ochtend om maar liefst half 5 werd ik wakker van gejengel en gekraai van de tempel. Toen ik dacht weer lekker te gaan slapen klopten de meiden aan de deur om kwart voor 6 TEATIME. Blijkbaar is het hier ook heel normaal om zo vroeg uit je bed te gaan, mij in Nederland niet gezien met thee op dat tijdstip.
Vandaag namen Hetty en Shanta ons mee naar twee watervallen, een theefabriek en een theeplantage. Zo werd ons uitgelegd hoe het proces van thee als plantje, tot thee in de winkel in zijn werk gaat. Dit is een proces wat wel enkele jaren duurt. Bij de theefabriek en de theeplantage werden we aan allerlei managers en hoge heren/dames voorgesteld, het was een heel gebeuren voordat we wat te zien kregen haha.
'savonds kwam de zoon van Hetty en zijn vrouw op bezoek. Zijn vrouwe spreekt erg goed Engels en heeft ons veel uitgelegd over de cultuur. We zijn samen met iedereen naar de tempel gegaan. Hier heb ik een heel mooi beeld gekregen van het boeddhisme. Zo geloven zij dat je je niet altijd moet vasthouden aan hopen en gedachten. Ze geloven in meerdere goden en eren Boeddha op verschillende manieren. Het was een hele indrukwekkende avond waar ik veel heb geleerd.

Zaterdag namen de zoon van Hetty en zijn vrouw ons mee naar een grote waterval en naar sinharaja forest, een groot regenwoud in het gebied rondom deniyaya. Hier moesten wij als buitenlanders verplicht een gids nemen, we wilden hier nog van ontsnappen, maar onze witte huidskleur valt iets teveel op vergeleken met de lokale bevolking. In het regenwoud waren aapjes en veel reptielen zoals slangen te zien. Helaas begon het keihard te regenen en hielp een groot lelyblad niet echt om ons droog te houden. We besloten daarom dan ook maar terug te gaan naar huis! Gelukkig ook, want de bloedzuigers houden meer van regen waardoor ik overal plekjes had.
's avonds hebben we een leuke avond gehad met de familie Hettige. Ze zijn erg grappig want ze willen heel graag Engels leren, ze hebben alleen niet altijd door dat ze hele verkeerde woorden of zinnen gebruiken haha.

Tijdens ons laatse dagje namen ze ons mee naar een super de luxe hotel in de bergen. Dit hadden ze speciaal voor ons geregeld! Hier hebben wij een mooi stukje regenwoud gezien en heb ik een natuurlijke vismassage gehad. Ik met mijn vissenangst moest wel even slikken, maar mijn voetjes zien er weer stralend uit:)
De lunch werd hier voor ons verzorgd. Dit was een uitgebreid diner met veel lekkere dingen. Bij het woord Pork had ik niet zo snel nagedacht dat dit nogal pittig kon zijn, het enige wat ik dacht was eindelijk een lekker stukje vlees. Ik had een vuurrode tomatenkop en de tranen rolden over mijn wangen van de pittige pepers die hierin zaten. Gelukkig was er ook nog een heel lekker dessert die dit meer dan goed heeft gemaakt.

Dit weekend heb ik super veel geleerd over de cultuur hier in Sri Lanka. Het is toch anders als je onder de lokale bevolking bent. Zo hebben ze hier hele leuke, maar ook aparte gewoontes. We zijn dit weekend heel erg verwend met leuke uitstapjes en lekker eten. Ik ben dan ook erg dankbaar dat we bij de familie Hettige mochten verblijven.

Met het uploaden van de foto's heb ik een beetje ruzie, dus die zien jullie later een keer verschijnen

liefs Eva