Mirissa

Hello,

Zo zit ik dan weer op de zondagavond elke week mijn reisverslagje te schrijven, het wordt zo nu en dan al een vaste prik. Ik zit hier al bijna twee maanden en begin de dingen in Nederland toch wel een beetje te missen. Het zijn vooral de standaard dingetjes zoals paardrijden, gezelligheid op het werk, met vriendinnen afspreken, fijne avondjes thuis op de bank of het Nederlandse eten. Dit hoort er natuurlijk bij, ik denk er vooral aan op de momenten dat ik me verveel of alleen op mijn kamer zit. Gelukkig heb ik genoeg te doen door de week en heb ik het heel erg naar mijn zin hier op stage en in de weekenden waardoor ik naast het beetje heimwee ook heel erg graag hier wil blijven.

Hoe verder we in onze stage komen, hoe leuker het wordt. De weerbaarheidslessen en de groeps PMT zijn in volle gang en ik leer hier veel van de jongens en de feedback van anderen. Hellabeem is een plek waar ik me zeker thuis voel en waar ik vrij ben om aan mijn doelen te werken. Zo merk ik al dat ik een stuk zelfstandiger ben geworden, meer initiatieven neem en steviger in mijn schoenen sta voor een grote groep, zo’n stage doet dus zeker wat met je persoonlijke ontwikkeling!

Afgelopen week hebben we in de groepsles PMT kickboksen aangeboden. Jeske heeft op de opleiding hier een profilering voor gevolgd en heeft veel lessen en informatie op papier staan. We merken dat er veel jongens zijn waarbij het zelfvertrouwen laag ligt, ook jongens die straks in december al weggaan. We hopen door middel van de kickbokstraining het zelfvertrouwen een beetje op te boosten. De jongens waren gelijk enthousiast en deden goed mee, de testesteron vloog je soms om de oren.

Aangezien de meidengroep vaak nogal aan het giechelen is hebben Jeske en ik bedacht om een wedstrijdje serieus kijken in een soort van spelvorm aan te bieden. Ze stonden met z’n allen met de hoofden in dezelfde richting en mochten niet achterom kijken. Ik liep door ze heen, maakte geluiden met sleutels/muziekinstrumenten, ging voor ze staan, duwde ze een beetje om etc. Wat deden ze dit goed zeg, zelfs mijn aller gekste bekken hielpen niet om sommige meiden aan het lachen te krijgen. Ze gaven wel aan dat ze hadden geleerd dat op bepaalde momenten serieus zijn erg belangrijk is, dit hebben we dus weer mooi in de pocket.

Vrijdag ben ik hier op Hellabeem gebleven. Aangezien je het nu steeds meer als een vakantie gaat zien, is het moeilijk om de motivatie op te brengen voor school. Helaas staan er wel veel opdrachten voor de deur die ingeleverd moeten worden. Ook heb ik mijn kamer een grote schoonmaakbeurt gegeven, omdat we hier in de jungle vertoeven komt er veel ongedierte en stof langswaaien. Die avond hebben Jeske, ik en Sameera een film gekeken over het tsunami. Het was naar om te zien hoe moeilijk Sameera het ermee had, hij wilde de film dan ook niet afkijken. Bij hem kwamen er veel herinneringen naar boven en hij kon zich in veel dingen van de film herkennen. Je beseft je soms niet dat in bijna alle mensen die je ziet of spreekt herinneringen hiervan nog in het geheugen zijn gegrift.

Zaterdag ochtend zijn Jeske en ik naar Mirissa gegaan, waar we zouden meeten met Ianthe en Maxine, twee meiden van home of hope. Zij verbleven dit weekend in Galle en Mirissa, aangezien ik nog geen plannen had kwam dit mooi uit.
In Mirissa hebben we heerlijk een middagje aan het strand vertoeft en hebben aan het eind van de middag de winkeltjes bekeken. ’s Avonds fleurt het dorpje zich op met lichtjes aan het strand en zijn er heel veel toeristen. Het eerste weekend zijn we hier ook geweest, maar je merkt nu al dat het een stuk drukker is in dit plaatsje. In december staat het hoogseizoen weer voor de deur en zullen helaas de prijzen ook een stuk naar boven gaan. Jeske ging die avond weer terug naar Hellabeem en Ianthe Maxine en ik hebben gezellig nog wat gedronken bij een restaurantje aan het strand.

Aangezien Ianthe en Maxine weer een heel eind moeten reizen naar Digana, zijn ze rond half 9 in de ochtend weggegaan. Jeske ging surfen in Weligama. Dit staat ook zeker nog op mijn lijstje, maar aangezien ik niet zo’n held ben met water neem ik toch eerst maar wat lesjes van tevoren. Ik heb de ochtend en middag lekker op het strand gelegen en veel mensen gesproken. Het is toch anders als je alleen reist, je bent meer verantwoordelijk en zelfstandig aan de gang. Ik dacht eerst dat ik het best wel eng of spannend zou vinden, maar het was eigenlijk heel erg leuk. Het is ook fijn om even op jezelf te zijn en contacten te leggen met mensen uit een ander land. Rond kerst krijgen wij vakantie en ga ik 6 dagen alleen reizen, aangezien iedereen bezoek heeft dan van ouders of vriendjes. Mirissa is een erg leuk en toeristisch plaatsje aan een heel mooi strand. Ik heb voor de kerstdagen al een kamer geboekt in een backpackers guesthouse en hoop daar dan veel nieuwe mensen te ontmoeten!

Ook ben ik vandaag nog langs een juwelier geweest die eigen sieraden maakt. Ik heb een ontwerp van een buddha to buddha ring laten zien die hij voor mij gaat maken met mijn eigen naam en de initialen van Sri Lanka erin gegraveerd. Ik ben heel erg benieuwd naar het resultaat, een ring is toch iets wat je in Nederland ook draagt en die je herinnert aan de tijd dat je hier bent geweest.

Dit was het dan weer voor deze week, na een weekendje in de bergen is het toch fijn om lekker even uitgerust te hebben aan het strand met lekker eten en heerlijke fruitsapjes

Ik kijk weer uit naar jullie reacties en zal in de aankomende dagen foto’s op facebook plaatsen van de afgelopen weken!

Liefs en groetjes vanuit het mooie Sri Lanka