PMT - lessen en een weekendje Tangalle
Door: Eva Heetkamp
19 Oktober 2015 | Sri Lanka, Tangalla
Hello everyone, ja ja Engels spreken we hier ook!
De afgelopen twee weken gingen weer als een speer voorbij. Vooral de stagedagen gaan snel want voor je het weet heb je weer weekend. Ook zijn we druk bezig met het geven van de weerbaarheidslessen en PMT oefeningen die natuurlijk enige voorbereidingstijd in beslag nemen. Het geven van de weerbaarheidslessen is erg leuk! We zijn begonnen met een mindmap waarin we “defensibility” ofwel “[arkmarakshave]” (Singalees) uitleggen. De jongens en de meiden zijn super enthousiast en dit maakt de lessen extra leuk om te geven. Afgelopen week hebben we een begin gemaakt met het aanvoelen van je grenzen. Uit je observaties haal je veel verschillen, wat erg interessant is om te onderzoeken. De één kan bijvoorbeeld al goed aanvoelen wanneer zijn grens is bereikt, terwijl de ander hier meer moeite mee heeft. Hier kun je weer je therapie op aanpassen, zodat iedereen een persoonlijke groei wat betreft weerbaarheid kan doormaken!
De afgelopen woensdagen was het in tegenstelling tot die weken ervoor erg druk. We hadden onze handen vol met de kinderen van buitenaf en kwamen eigenlijk nog handen te kort. Het is hier heel normaal dat alle 12 kinderen op hetzelfde tijdstip komen waardoor je onmogelijk iedereen tegelijk kan behandelen.
Ook zijn we begonnen met het geven van de groepsles PMT aan alle jongens. We hebben het begrip PMT opgefrist en afgelopen week iets met leiderschap gedaan. Het was opvallend om te zien dat de groep juist ook koos voor de “stillere” personen om leider te zijn in de activiteit. Omdat je alle jongens in één keer hebt zijn deze lessen een uitdaging, maar ook erg leuk om te geven.
Donderdags 8 oktober hadden we ons eerste echte verjaardagsfeestje van de computer leraar. Dit voelde echter helemaal niet als een feestje. Als ik aan verjaardagen denk dan denk ik aan taart, cadeaus, versieringen en visite. Hier leek het meer op jezelf voldrinken in een donkere ruimte. Ze doen hier heel geheimzinnig over. Zo belde een vrouw wel 5x op om te vragen waar de man bleef. Iedereen moest stil zijn, maar Jeske en ik moesten doorpraten zodat het leek dat hij op Hellabeem was haha. Met een drankadem en sigaretten lucht snap ik niet waarom die vrouw nog steeds niet weet dat haar man drinkt maargoed. Ook heb ik deze avond een bijnaam gekregen genaamd: EVO. Combinatie van UFO en EVA, hoe ze daar bij komen geen idee, ze vonden het in ieder geval erg grappig.
In het weekend zijn we naar Tangalle gegaan, een plaatsje aan de kust. Hier zijn we heerlijk bijgetankt en bijgekleurd. We zaten hier in een guesthouse vlak aan het strand. Hier kregen we aardig wat korting omdat we vrijwilligers waren, dit moeten we dus vaker gaan inzetten!
Zaterdag zijn we naar een blow hole geweest, dit is water wat uit een rots omhoog wordt gespuwd door de golven. Het water kwam niet heel hoog, maar we hebben het ook van beneden mogen bewonderen. Onze gids wist namelijk een illegale route hier naar toe waar we natuurlijk even gebruik van maakten. Op de terugweg dachten wij dat er een ongeluk was gebeurd, er lag een man midden op de weg te schreeuwen. Dit bleek dus een "arak gevalletje" te zijn, een sterke drank wat ze hier veel drinken. Het is blijkbaar heel normaal dat je om 12 uur al levenloos van de drank op straat ligt.
’s Middags zijn we zo’n 20 minuten over het strand wezen wandelen naar een echt paradijs. Dit is tot nu toe het mooiste strand wat ik in Sri Lanka heb gezien. Witte brede stranden, palmboompjes, lekkere fruitsapjes en af en toe een strandhutje. Een ideaal plaatje als je het mij vraagt. We hebben hier dan ook heerlijk van genoten met onze leesboekjes. Het is grappig dat ik in Nederland echt nooit lees, want hier kan ik niet van de boeken afblijven.
Zondag ochtend zijn we weer vroeg vertrokken richting Weligama. De woorden “deze buschauffeur rijd best langzaam” neem ik absoluut terug. Dit is de eerste keer dat ik me echt onveilig voelde met het openbaar vervoer. Hij skeurde er wat van af en zijn toeter draaide overuren. Ik sprong nog net geen gat in de lucht toen ik levend uitstapte!
Het afgelopen weekend hebben we een bezoekje gebracht aan de andere 2 PMT studenten. Dit verslag komt deze week een keer tevoorschijn:)
Ook zal ik dan wat foto's toevoegen als de site het toelaat
Veel leesplezier!
Liefs
De afgelopen twee weken gingen weer als een speer voorbij. Vooral de stagedagen gaan snel want voor je het weet heb je weer weekend. Ook zijn we druk bezig met het geven van de weerbaarheidslessen en PMT oefeningen die natuurlijk enige voorbereidingstijd in beslag nemen. Het geven van de weerbaarheidslessen is erg leuk! We zijn begonnen met een mindmap waarin we “defensibility” ofwel “[arkmarakshave]” (Singalees) uitleggen. De jongens en de meiden zijn super enthousiast en dit maakt de lessen extra leuk om te geven. Afgelopen week hebben we een begin gemaakt met het aanvoelen van je grenzen. Uit je observaties haal je veel verschillen, wat erg interessant is om te onderzoeken. De één kan bijvoorbeeld al goed aanvoelen wanneer zijn grens is bereikt, terwijl de ander hier meer moeite mee heeft. Hier kun je weer je therapie op aanpassen, zodat iedereen een persoonlijke groei wat betreft weerbaarheid kan doormaken!
De afgelopen woensdagen was het in tegenstelling tot die weken ervoor erg druk. We hadden onze handen vol met de kinderen van buitenaf en kwamen eigenlijk nog handen te kort. Het is hier heel normaal dat alle 12 kinderen op hetzelfde tijdstip komen waardoor je onmogelijk iedereen tegelijk kan behandelen.
Ook zijn we begonnen met het geven van de groepsles PMT aan alle jongens. We hebben het begrip PMT opgefrist en afgelopen week iets met leiderschap gedaan. Het was opvallend om te zien dat de groep juist ook koos voor de “stillere” personen om leider te zijn in de activiteit. Omdat je alle jongens in één keer hebt zijn deze lessen een uitdaging, maar ook erg leuk om te geven.
Donderdags 8 oktober hadden we ons eerste echte verjaardagsfeestje van de computer leraar. Dit voelde echter helemaal niet als een feestje. Als ik aan verjaardagen denk dan denk ik aan taart, cadeaus, versieringen en visite. Hier leek het meer op jezelf voldrinken in een donkere ruimte. Ze doen hier heel geheimzinnig over. Zo belde een vrouw wel 5x op om te vragen waar de man bleef. Iedereen moest stil zijn, maar Jeske en ik moesten doorpraten zodat het leek dat hij op Hellabeem was haha. Met een drankadem en sigaretten lucht snap ik niet waarom die vrouw nog steeds niet weet dat haar man drinkt maargoed. Ook heb ik deze avond een bijnaam gekregen genaamd: EVO. Combinatie van UFO en EVA, hoe ze daar bij komen geen idee, ze vonden het in ieder geval erg grappig.
In het weekend zijn we naar Tangalle gegaan, een plaatsje aan de kust. Hier zijn we heerlijk bijgetankt en bijgekleurd. We zaten hier in een guesthouse vlak aan het strand. Hier kregen we aardig wat korting omdat we vrijwilligers waren, dit moeten we dus vaker gaan inzetten!
Zaterdag zijn we naar een blow hole geweest, dit is water wat uit een rots omhoog wordt gespuwd door de golven. Het water kwam niet heel hoog, maar we hebben het ook van beneden mogen bewonderen. Onze gids wist namelijk een illegale route hier naar toe waar we natuurlijk even gebruik van maakten. Op de terugweg dachten wij dat er een ongeluk was gebeurd, er lag een man midden op de weg te schreeuwen. Dit bleek dus een "arak gevalletje" te zijn, een sterke drank wat ze hier veel drinken. Het is blijkbaar heel normaal dat je om 12 uur al levenloos van de drank op straat ligt.
’s Middags zijn we zo’n 20 minuten over het strand wezen wandelen naar een echt paradijs. Dit is tot nu toe het mooiste strand wat ik in Sri Lanka heb gezien. Witte brede stranden, palmboompjes, lekkere fruitsapjes en af en toe een strandhutje. Een ideaal plaatje als je het mij vraagt. We hebben hier dan ook heerlijk van genoten met onze leesboekjes. Het is grappig dat ik in Nederland echt nooit lees, want hier kan ik niet van de boeken afblijven.
Zondag ochtend zijn we weer vroeg vertrokken richting Weligama. De woorden “deze buschauffeur rijd best langzaam” neem ik absoluut terug. Dit is de eerste keer dat ik me echt onveilig voelde met het openbaar vervoer. Hij skeurde er wat van af en zijn toeter draaide overuren. Ik sprong nog net geen gat in de lucht toen ik levend uitstapte!
Het afgelopen weekend hebben we een bezoekje gebracht aan de andere 2 PMT studenten. Dit verslag komt deze week een keer tevoorschijn:)
Ook zal ik dan wat foto's toevoegen als de site het toelaat
Veel leesplezier!
Liefs
-
19 Oktober 2015 - 19:11
Marcel:
Hoi Eva,
weer een mooi verhaal en erg leuk dat de mensen daar zo enthousiast aan jullie activiteiten meedoen! Daar doe je het toch voor of niet? en zo gaat de tijd inderdaad snel voorbij.
Veel plezier nog!
Groetn,
je vader
PS: nu niet meer bang voor spinnen en vissen...;-)?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
